چکیده: سرمایه اجتماعی از مهمترین منابع قدرت در گروههای انسانی و جوامع بشری است. در این راستا، دانشگاه بهعنوان یکی از بسترهای اصلی تشکیل گروههای اجتماعی و توسعه سرمایه اجتماعی میتواند مورد توجه باشد. دانشگاهها بهعنوان نهادهایی بنیادین عمل میکنند که میتوانند مبنایی برای یادگیری چگونگی تولید سرمایه اجتماعی باشند. در همین راستا امام خمینی نیز نقش حوزه و دانشگاه را در تحولات و توسعه آن، بسیار مهم ارزیابی نموده است و ریشه صلاح و فساد جامعه را در آنجا میبیند. بر این اساس هدف این پژوهش، بررسی و شناسایی عوامل تأثیرگذار بر توسعة سرمایه اجتماعی در دانشگاهها با تأکید بر دیدگاه امام خمینی و تدوین الگوی مناسب جهت توسعة آن است. این تحقیق دارای رویکردی کیفی است و جامعه آماری پژوهش شامل اساتید دانشگاه و خبرگان بوده که با استفاده از نمونهگیری هدفمند انتخابشده و تا زمان حد اشباع (50 مصاحبه) مورد مصاحبه واقعشدهاند. در این پژوهش خدا گرایی، اسلام محوری، خدمت برای خدا و اعتقاد به نظارت الهی، قانونگرایی، دین و ایدئولوژی ازجمله عواملی هستند که از زیرساختها و ملزومات توسعه سرمایه اجتماعی در دانشگاه هستند و در شرایط علی کدبندی محوری شدهاند. درنهایت، نتایج حاصل از تجزیهوتحلیل دادهها نشان داد که مقولههای افزایش اعتماد، مشارکت، مسئولیتپذیری، انسجام اجتماعی، امنیت و حفظ ارزشهای اسلامی از پیامدهای استخدام راهبردهای مناسب در ارزیابی و توسعه سرمایه اجتماعی در دانشگاهها با تأکید بر دیدگاه امام خمینی بوده است.