پژوهشکده امام خمینی (س) و انقلاب اسلامیپژوهشنامه متین2423-6462135220111221A study of viewpoints of Mulla Sadra about impediments
of religious superficialism
With a special reference to Imam Khomeini’s viewpointsبررسی دیدگاه ملاصدرا دربارة آفات ظاهرگرایی دینی با نگاهی اجمالی به آرای امام خمینی(ره)11262078FAمحمودرضا اسفندیاردانشیارگروه ادیان و عرفان، دانشکده علوم انسانی، واحد یادگار امام خمینی(ره) شهرریJournal Article20110925
The present paper is an attempt to study religious superficialism in the viewpoints of Mulla Sadra and Imam Khomeini. In the first place the viewpoints of Mulla Sadra about pseudo-mystics, who have deviated from the right path in the name of Esoterism, are discussed. The discussion regarding this subject is based on his book titled, “Kasr Asnam Jahiliah” and his treatise titled “Seh Asl”. Three works of Imam Khomeini, i.e. “Adaab us-Salaat”, Chehel Hadith, and Sharh Jonud Aql va Jahl”, have been used to discuss his viewpoints on religious superficialism.<em>این مقاله با موضوع آفات ظاهرگرایی دینی به بررسی دیدگاه ملاصدرا و امام خمینی در این زمینه میپردازد. براین اساس ابتدا انتقادات ملاصدرا نسبت به صوفی نمایانی که به نام باطن گرایی در مسیر انحطاط گام برداشتهاند، بیان شده است. در این قسمت بیشتر کتاب </em><strong><em>کسر اصنام الجاهلیه</em></strong><em> مورد نظر بوده است. با این مقدمه به موضوع اصلی مقاله، آفات ظاهرگرایی دینی، بر اساس رساله </em><strong><em>سه اصل</em></strong><em> ملاصدرا پرداخته شده است. در قسمت بعد دیدگاه امام خمینی در همین زمینه بر اساس سه کتاب ایشان یعنی </em><strong><em>آداب</em></strong><strong><em>الصلو</em></strong><strong><em>ة</em></strong><em>، </em><strong><em>چهل حدیث</em></strong><em> و </em><strong><em>شرح حدیث جنود عقل و جهل</em></strong><em> مطرح و در نتیجهگیری، عمدهترین دلایل آفت ظاهرگرایی دینی از دیدگاه ملاصدرا و امام خمینی بیان شده است. </em>پژوهشکده امام خمینی (س) و انقلاب اسلامیپژوهشنامه متین2423-6462135220111221The culture of admission of one’s mistake and learning from it
With special emphasis to Imam Khomeini’s viewpointsفرهنگ اعتراف به اشتباه و یادگیری از آن باتأکید بر دیدگاه امام خمینی(ره)12414262079FAعلی نصر اصفهانیاستادیار گروه مدیریت دانشگاه اصفهانجعفر اکبرزادهکارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی دانشگاه اصفهانJournal Article20111008Over the past few decades and simultaneous with the great waves of social, economic, political and cultural change, organizations have made great efforts to come out of the cocoon of static framework and move towards learning frameworks in order to preserve their survival. One of the approaches regarding learning organizations is learning from mistakes that occur in day-to-day activities either by managers or by the staff. Attempts have been made in the present paper to study different aspects of learning from mistakes and introduce and analyze different approaches to mistakes. Also the viewpoints of thinkers and that of Imam Khomeini about admission of mistake and learning from it have been discussed.<em>طی دهه</em><em>های اخیر و همزمان با موج عظیم تغییرات اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، و فرهنگی، سازمانها به منظور حفظ و بقای خود، تلاش گستردهای را برای خارج شدن از قالبهای غیر پویا و حرکت به سمت سازمانهای یادگیرنده آغاز کردهاند. یکی از رویکردهای مربوط به یادگیری در سازمانها و ایجاد سازمانهای یادگیرنده، یادگیری از اشتباهاتی است که در جریان فعالیتها و امورات روزانه مدیران وکارکنان اتفاق میافتد. در این مقاله، ابعاد مختلف یادگیری از اشتباهات مورد توجه قرار گرفته و به معرفی و تحلیل رویکردهای متفاوت نسبت به اشتباهات پرداخته شده است. همچنین آرای اندیشمندان گوناگون و نیز دیدگاه حضرت امام خمینی درخصوص اعتراف به اشتباه و یادگیری از آن مورد مداقه قرار گرفته است.</em>پژوهشکده امام خمینی (س) و انقلاب اسلامیپژوهشنامه متین2423-6462135220111221An analysis of nature of different kinds of life insurance
With special reference to viewpoints of Imam Khomeiniتحلیل ماهیت و انواع قرارداد بیمه عمر با رویکردی بر نظر امام خمینی(س)133862082FAسید محمد موسوی بجنوردیاستاد گروه فقه و مبانی حقوق و مدیر گروه حقوق و علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی (تربیت معلم)زهرا سمیعی زفرقندیکارشناس ارشد فقه و حقوق اسلامی از پژوهشکدة امام خمینی و انقلاب اسلامی.Journal Article20110425Life insurance is a contract on the basis of which the insurer as a quid pro quo for receiving certain amount of premium undertakes to pay a certain amount of money to the insured party or his/her advocate after his/her death or after a specific period of time.
Life insurance may be related to the danger of the death of the insured or to the survival of the insurer. The other type of life insurance is a combination of both. However the number of people involved in a life insurance may be up to four: insurer, insured, user and beneficiary.
People can manage their expenditures and thus, by paying regular premiums to insurance companies, collect an asset for the future expenses of their children education, their marriage, dowry, construction of houses<em>بیمه عمر قراردادی است که به موجب آن بیمهگر در ازای دریافت حق بیمه متعهد میشود در صورت فوت بیمهگذار یا حیات وی، پس از زمان معین مبلغ مشخصی را به طرف قرارداد یا شخص ثالثی که توسط او تعیین شده، بپردازد.</em>
<em>بیمه عمر ممکن است با خطر مرگ بیمه شده مرتبط باشد، و نیز ممکن است با زنده ماندن بیمهگذار ارتباط داشته باشد. یک نوع دیگر آن نیز وجود دارد که آمیختهای از این دو نوع است. به هر حال تعداد اشخاصی که در بیمه عمر دخالت دارند تا 4 نفر میتوانند باشند: بیمهگر، بیمهگذار، بیمه شده، استفاده کننده یا ذینفع.</em>
<em>افراد میتوانند با صرفهجویی در هزینهها و پرداختهای مستمر ماهیانه در بیمه عمر سرمایهای فراهم آورند، که این سرمایه میتواند هزینههای تحصیل فرزندان، ازدواج، جهیزیه، ساخت مسکن و... را میسر سازد.</em>پژوهشکده امام خمینی (س) و انقلاب اسلامیپژوهشنامه متین2423-6462135220111221Woman social activities and contradiction with husband’s rights
With special reference to Imam Khomeini’s viewpointsفعالیتهای اجتماعی زن و تزاحم آن با حقوق زوج با تأکید بر اندیشههای حضرت امام خمینی(ره396162718FAعبدالعی توجهیعضو هیأت علمی دانشگاه شاهدزهرا حق محمدیدانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامیJournal Article20110824Islam’s attention to all aspects of life and its emphasis on management of social affairs requires the participation of women in social activities. Women’s engagement in social activities is some time in contradiction with the rights of family such as spouse’s rights and other responsibilities regarding the raising of children. But depravation of women from social activities under the pretext of her family responsibilities is not only against her human dignity but also would inflict losses to her and to the society. Hence, depravation of women from social activities would cause two damages: first, the damages that may be inflicted on the family and husband; and second, the damages that may be inflicted on the woman and society.
The solution to this problem is the rule of “No Loss”. When there are two contradictory losses, they are different on the basis of the intensity of the loss. If the loss is customarily negligible, the husband cannot stop his wife from social activities. But if the loss is not negligible, the wife is not allowed to engage in social activities. If the two losses are equal, then jurisprudents instruct the general rules or draw.<em>توجه دین مبین اسلام به همه زوایای زندگی بشر و تأکید آموزههای دینی بر اهتمام مسلمین به امور جامعه، مستلزم حضور زنان در صحنة جامعه است. اشتغال زن به فعالیتهای اجتماعی</em> <em>گاه در تعارض با برخی از حقوق ناشی از زوجیت مانند حق استمتاع مرد و سایر مسئولیتهای زن مانند نظارت بر تربیت فرزندان و... است. محروم نمودن زن از فعالیتهای اجتماعی به بهانه عدم انجام وظایف، نه تنها با شأن انسانی زن منافات دارد، بلکه موجب ایراد ضرر بر وی و جامعه است. بنابراین</em><em> منع فعالیت اجتماعی زن موجب دو ضرر میشود: 1) ضرری که ممکن است به مرد و خانواده وارد شود؛ 2) ضرری که ممکن است به زن و جامعه وارد شود.</em>
<em>راه حل این مسأله جریان قاعدة لاضرر است. ضابطه عمومی فقها در مواردی که دو ضرر متزاحم دارای شدت و ضعفند، بنابر درجه شدت و ضعف متفاوت است. اگر ضرر عرفاً قابل اغماض باشد، مرد نمیتواند از فعالیتهای اجتماعی زن ممانعت کند. لیکن</em><em> در مواردی که</em><em> ضرر غیرقابل اغماض باشد، اشتغال زن به فعالیتهای اجتماعی تجویز نمیشود. اگر وضعیت دو ضرر مساوی باشد، فقها، مراجعه به عمومات یا توسل به قرعه را برگزیدهاند. </em>پژوهشکده امام خمینی (س) و انقلاب اسلامیپژوهشنامه متین2423-6462135220111221Privacy of citizens in Imam Khomeini’s thoughts
With special reference to Eight-Point Decreeحریم خصوصی شهروندان در اندیشه امام خمینی(س) با تأکید بر فرمان هشت مادهای8110162719FAغلامعلی رجاییمدرس گروه جامعه شناسی انقلاب اسلامی، پژوهشکده امام خمینی(س) و انقلاب اسلامی.محمد فکریدانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی انقلاب اسلامی، پژوهشکده امام خمینی(س) و انقلاب اسلامیJournal Article20111002The occurrence of revolution is accompanied with fundamental developments and rapid changes in every society. The Islamic Revolution too with its victory introduced new structures, values, definitions, subjects ad concepts. One of such important issues was the concept of freedom and human rights in general and private and public domains of the citizens in particular. As the leader of the popular revolution, Imam Khomeini in his interviews and speeches referred to this issue a number of times. In fact, private and public domains had a special place in his thought and precept. His 1982 Eight-Point Decree, which addressed the executive and judicial officials reflected his viewpoints in this regard and plays a vital role for the society and the public.
The present paper is an attempt to study Imam’s approach to public and private domains through studying his precept and the Eight-Point Decree. Also attempts have been made to provide answer to the following questions: How Imam’s stance on people’s privacy is explained in the light of his speeches about encroaching upon people’s privacy because of the expediency of the system? Are these two contradictory?<em>وقوع انقلاب در هر جامعهای همراه با تحولات بنیادین و تغییرات سریع در آن جامعه است. انقلاب اسلامینیز با پیروزی خود ساختارها، ارزشها و تعاریف جدیدی از موضوعات و مفاهیم عرضه کرد. یکی از این موضوعات مهم مفهوم آزادی و حقوق بشر به طور اعم و حریم خصوصی و عمومی شهروندان به طور خاص بود. امام خمینی به عنوان رهبر این انقلاب مردمیدر مصاحبهها و سخنرانیهای خود بارها به این موضوعات اشاره کردهاند و به طور کل در اندیشه و سیره ایشان موضوع حریم عمومیو خصوصی شهروندان جایگاه مهمیداشته است، فرمان هشت مادهای که ایشان در سال 1361 خطاب به مسئولین اجرایی و قضایی صادر فرمودند صریحترین دیدگاه ایشان در خصوص موازین این موضوع حیاتی برای جامعه و عموم مردم است.</em>
<em>در این پژوهش نیز هدف آن است که با بررسی سیره امام خمینی و به خصوص تأمل درباره فرمان هشت مادهای ایشان به شناخت بیشتری از ابعاد و حوزه شمول این فرمان دست یابیم. در پایان مقاله نیز به این سؤال مهم پاسخ داده شده که چگونه مواضع امام دربارة لزوم رعایت حریم خصوصی مردم با سخنرانیهای ایشان دربارة تجسس و ورود به حریم خصوصی مردم به خاطر مصالح نظام قابل توضیح است؟ آیا این دو تناقضی با هم ندارند؟</em>پژوهشکده امام خمینی (س) و انقلاب اسلامیپژوهشنامه متین2423-6462135220111221Interaction of ethics and politics in Imam Khomeini’s thoughtتعامل اخلاق و سیاست در اندیشة امام خمینی (س)10312162720FAحسین رفیعمدیر گروه علوم سیاسی دانشگاه مازندرانمهرداد حلال خوردانشجوی کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه تهرانJournal Article20110504The relationship between ethics and politics has always been among significant issues of political thought. Since the ‘ought to’s’ and ‘ought not to’s’ are within the domain of ethics, consideration of ethical principles and systems is of great importance. The significance of these two issues stems from the fact that both ethics and politics are connected to man’s individual and social life and no human being can evade them. The fundamental role of ethics is so great that can be observed in all domains, particularly in the political arena. The consideration of ethical values in political life leads to understanding, tolerance, synergy, respect to the rights of others… while heedlessness to them would cause exploitation, growth of dictatorship, elimination of individual and collective rights…
The present paper is an attempt to study the relationships between ethics and politics in Imam Khomeini’s viewpoints. Since the Imam emphasized on practical ethics and the impact of ethics on individual life, his approach to ethics is individual-centered, for ethics deals with man’s inner being while the improvement of society depends on proper ethics of the leaders, political elites and citizens.<em>برقراری پیوند مناسب میان اخلاق و سیاست همواره از مهمترین مباحث اندیشة سیاسی است. با توجه به اینکه بایدها و نبایدها در حوزة اخلاق مطرح میشود، لحاظ کردن پایههای اخلاقیات و نظامهای اخلاقی نیز از اهمیت بهسزایی برخوردار است. اهمیت این دو مقوله بیش از هر چیز به این است که هم اخلاق و هم سیاست با حیات فردی و جمعی انسانها در ارتباطند و هیچ انسانی تحت هیچ شرایطی گریزی از این دو مقوله ندارد. بنیادی بودن اخلاق در حیات بشر به گونهای است که تأثیر آن را میتوان در همة حوزهها به ویژه ساحت سیاست مشاهده کرد. ارزشهای اخلاقی و رعایت آنها در حیات سیاسی موجبات تفاهم، تساهل، همیاری، احترام به حقوق دیگران و... را فراهم میآورد و عدم عنایت به ارزشهای اخلاقی سبب استثمار، رشد دیکتاتوری از بین رفتن حقوق و آزادی فردی و جمعی و... میشود. نوشتار حاضر پژوهشی است برای بررسی تعامل اخلاق و سیاست در اندیشة امام خمینی، ازآن جایی که امام بیشتر به اخلاق عملی و تأثیر اخلاق بر زندگی افراد تأکید مینماید، لذا نگاه ایشان به اخلاق از زاویه فردی است، زیرا که اخلاق به احوال درون انسان میپردازد و اصلاح جامعه نیز در گرو اخلاق صحیح رهبران، نخبگان سیاسی و شهروندان آن است. </em>پژوهشکده امام خمینی (س) و انقلاب اسلامیپژوهشنامه متین2423-6462135220111221Adjustment of lunar with solar calendar and its impact on
understanding of traditions
With special reference to Imam Khomeini’s viewpointsتطبیق تاریخ قمری بر تاریخ شمسی و تأثیر آن در فهم مطالبی جدید از روایات با رویکردی بر آرای امام خمینی(س)638062721FAسید حسن خمینیتولیت مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س) و رئیس هیأت امنای پژوهشکده امام خمینی(س) و انقلاب اسلامیرشید داودیکارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه آزاد قم و دانش آموخته خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم.Journal Article20110917Attempts have been made in the present paper to verify the accuracy of some traditions by adjusting the lunar calendar with solar one through using certain software. Also it is argued that through this approach it is possible to prove that some of the traditions are not correct. The present paper focuses on the impact of time on individual inference (ijtihad), as elaborated by Imam Khomeini. The present research suggests that not only this approach can be used in the field of historical traditions, but also in that of jurisprudential traditions.<em>: در این مقاله تلاش شده است که با تطبیق تاریخ قمری بر تاریخ شمسی و با استفاده از نرم افزارهای موجود، نشان دهیم که برخی روایات نسبت به برخی دیگر از احتمال صحت بیشتری برخوردارند. همچنین سعی شده است اثبات گردد که این نوع نگاه میتواند اشتباه بودن برخی از روایات را آشکار سازد. نکته مهم آن است که این مقاله در مسیر تبیین اندیشه امام خمینی درخصوص تأثیر زمان بر اجتهاد نگاشته شده است. قصد ما بر این است که این نوع نگاه را نه تنها در محدوده روایات تاریخی بررسی کرده، بلکه در آینده، آن را به حوزه روایات فقهی نیز سوق دهیم.</em>