خلاصه ماشینی: یکی از خصوصیات امام در سفرهای تفریحی که مختص روزهای پنج‌شنبه و جمعه بود، گاهی با آقا سید احمد زنجانی شبیری و صدوقی به باغ می‌رفتند، از شروط ورود افراد این بود که یک کلمه غیبت در کار نباشد و دیگر اینکه کسی بحث علمی نکند چون کل روزهای هفته را به تدریس و بحث می‌پرداختند، این دو روز را تعطیل می‌کردند تا استراحتی کرده باشند. در صحیفة نور هم آمده که وقتی ایشان از زندان آزاد شدند ــ روزنامة اطلاعات گویا نوشته بود که تفاهمی بین آیت‌الله خمینی و دولت شده ــ فرمود: «من چه حدّی دارم که بیایم با دولت مصالحه کنم، احکام اسلام که قابل مصالحه نیست و اگر من این کار را کرده باشم، ملت باید مرا مجازات و تنبیه کنند». متین: به نظر شما چگونه کسی که اهل عرفان نظری و عملی است می‌تواند وارد صحنة سیاست و مباحث سیاسی شود؟ شاگرد امام: این یک قوة الهی است که در اثر همان عرفان عملی و تهجد و معرفت و معارف در انسان ایجاد می‌شود این قوة الهی در انسان نیرویی به وجود می‌آورد و آن وقت بر او «وامُر بالعُرفِ وانهی عن المُنْکَر و اَعْرِضْ عَنِ الج''''اهِلین» ] فتح: 29 [ یا «ی''''ا اَیُها النَّبَیُّ ج''''اهِدِ الکُفّارَ و الْمُن''''افِقِینَ و اغْلُظْ عَلَیهِم» ] مائده: 73 [ یا «اَشِدّاء عَلَی الکُف''''ارِ رُحَم''''اءُ بَیْنَهُمْ» واجب می‌شود. متین: با توجه به اینکه شما بعد از سال 1340 مدتی در زندان و تبعید به سر بردید اگر ممکن است خاطراتی که از آن دوران دارید برای ما بفرمایید؟ شاگرد امام: ما بیست و پنج نفر بودیم.
)