چکیده:
یکی از مسائل مورد اهتمام فلسفة نقدی تاریخ این است که آیا آن نوع نتایجی که مورخان مدعی اثبات آنند از همان عینیتی برخوردار است که عالمان علوم تجربی عموما ادعای رسیدن به آن را دارند یا نه؟ دلیل عمدة نسبیت‌گروان در انکار عینیت نتایج مورخان، استدلال از راه گزینش است. عینیت‌گروان در مقابل مدعی‌اند «اینکه مورخان در انجام پژوهشهای خود گزینشگرند نه خصلت پژوهش تاریخی، بلکه خصیصة هر نوع پژوهشی است» و از این نظر تفاوت بین پژوهش تاریخی و دیگر انواع پژوهش وجود ندارد. خلاصه ماشینی:
"چکیده: یکی از مسائل مورد اهتمام فلسفة نقدی تاریخ این است که آیا آن نوع نتایجی که مورخان مدعی اثبات آنند از همان عینیتی برخوردار است که عالمان علوم تجربی عموما ادعای رسیدن به آن را دارند یا نه؟ دلیل عمدة نسبیت‌گروان در انکار عینیت نتایج مورخان، استدلال از راه گزینش است. در این فصل، به منظور اینکه بحث سامان پذیرد، کانون بررسی ما این پرسش خواهد بود که چون تاریخ مستلزم ملاحظات اخلاقی و زیبایی‌شناختی است آیا باید آن را غیر عینی دانست ـ روایتی از مسألة عینیت که هر چند تنها روایت مهم نیست، در واقع چهارچوبی برای بسیاری از مباحث فیلسوفان و مورخان از عینیت فراهم آورده است. به بیان ارنست نیگل، سؤال این است که آیا چهارچوب ارزشی مورخ «علاوه بر آنکه به لحاظ علی بر پژوهش وی تأثیرگذار است منطقا نیز، در معیارهای اعتبار و به همان اندازه در معنای گزاره‌هایش نهفته است یا نه؟ اگر اینطور باشد، اظهار تأسفهایی مانند اظهار تأسف بکر و بیرد، دیگر چندان اهمیتی نخواهد داشت؛ زیرا اگر ارزش داوری منطقا جزء مقوم خود ایدة پژوهش تاریخی است، برای مورخان معنا ندارد که حتی سودای عینی بودن در سر داشته باشند. برای مثال اگر هدف، نگارش تاریخ امپراتوری اسپانیا باشد رویدادهایی را که در قرن چهارم پیش از میلاد در چین اتفاق افتاده است را می‌توان با رضایت خاطر نادیده گرفت و اگر آنچه نگارش می‌شود تاریخی اقتصادی باشد، لازم نیست مدعیات تجدید حیات دینی را در نظر گفت مگر به مثابة شرط ممکنی برای تبیین رویدادها یا شرایط اقتصادی که قبلا گزینش شده است."
)