1
عضو هیأت علمی و مدیر گروه عرفان اسلامی، پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی، تهران
2
دانشجوی دکترای عرفان اسلامی پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی.
چکیده
:«فقر» از دیدگاه امام خمینی در دو حوزة نظری و عملی مطرح می‌شود. ابتدا در مبحث نظری، مفهوم جهان شناختی و انسان شناختی فقر مطرح می‌شود تا موقعیت ذات انسان بلکه ماسوی الله در برابر ذات اقدس الهی مشخص گردد. در بحث انسان شناختی فقر، علاوه بر فقر مطلق که الی الله است، بحث از فقری است که نسبی و الی الدنیا است. بنابراین دو فقر که یکی ممدوح و دیگری مذموم است برای انسان تعریف می‌شود و بر مبنای آن فقر و فقیر حقیقی، وغنی و غنای حقیقی معنا می‌گردد. سپس با اشعار به این حقیقت، دربارة کیفیت ارتباط انسان و خدا بحث می‌شود.
)