امام خمینی به عنوان نمادی از فقه پویای شیعه که بر اساس مقتضیات زمان و مکان سخن گفته و حکم صادر کرده‌اند، درمورد مسألة زنان نیز موضع‌گیریهای متنوعی داشته‌اند که اگر خوانندة اظهارات و نوشته‌های ایشان ــ متن(Text) ــ را بدون شرایط زمانی و مکانی(Context) که درآن سخن گفته‌اند در نظر بگیرد، در تحلیل دچار اشتباه و انحراف خواهد شد. دیدگاههای امام خمینی در مقاطع مختلف، متناسب با منطق موقعیت و شرایط روز جامعه دچار تحول و تغییر شده است. این تحول در چهار مقطع زمانی مشخص قابل مطالعه است. در حالی که در دو مقطع اول که در اوج اقتدار رژیمپهلوی است، امام با هر نوع حضور و مشارکتی از سوی زنان در جامعه و حوزة سیاسی به دلیل مفسده‌هایی که بر حضور زنان مترتب است، مخالفت کرده‌اند. ایشان در دو مقطع بعدی که در آستانه حرکتهای انقلابی و دهة اول تثبیت نظامجمهوری اسلامی است مشوق و مروّج حضور زنان در عرصه سیاسی ـ اجتماعی جامعهبوده‌اند. در این مقاله درصدد بیان چون و چرایی این تحول دیدگاه درمقاطع یادشده هستیم.
)