3
عضو هیئت علمی پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی
10.22034/matin.2022.284406.1877
چکیده
در تاریخ اندیشه اسلامی، مباحث فراوانی پیرامون علم حقیقی و حقیقت علم، به ویژه در طریق تصوف مطرح شده است. اگرچه مشهورترین نمونه‌ی این مباحث را می‌توان کتاب «احیاء علوم دین» اثر ابوحامد محمد غزالی دانست، با این حال گستره چنین مباحثی به این کتاب محدود نمی‌شود. چنین مباحثی از مضامین پرتکرار منابع شیعی پیش از غزالی و پس از او بوده است، تا آنجا که بعضی علماء شیعه مثل فیض کاشانی (ره) طرح احیاء علم را اصالتاً طرحی شیعی دانسته‌اند و کوشیده‌اند آن را به مصادر شیعیش برگردانند. امام خمینی (ره) را نیز بایست در شمار همین علماء دانست. امام خمینی (ره) به مسئله‌ی علم حقیقی و حقیقت علم توجه ویژه نشان داده است و از الگوی «احیاء علوم» در نقد وضع علم و عالمان روزگار خویش بهره برده است، در عین حال قرائتی خاص خویش از این الگو ارائه داده است. این مقاله به مسئله‌ی حقیقت علم دینی در اندیشه‌ی امام خمینی (ره)، مواجهه‌ی او با سنت احیاء علم و نوآوری‌ها و نظریات خاص او در این زمینه می‌پردازد.
)