1
رئیس پژوهشکده فلسفه و حقوق تطبیقی و عضو هیأت علمی گروه حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تربیت معلم.
2
2.کارشناس ارشد فقه و حقوق و پژوهشگر پژوهشکده فلسفه و حقوق تطبیقی
چکیده
شبیهسازی یا شیوه تولید مثل غیرجنسی، که پس از طی مراحل آزمایشی بر روی حیوانات، آماده ورود به عرصه زندگی انسان شده است؛ سبب بروز آرای متناقضی، خصوصاً در حوزههای اخلاق، دین، فلسفه و حقوق، گشته است. بعضی آن را «باوری فاقد اصول اخلاقی و انسانی، مخدوشکننده اندیشه خدامحور در زمینه آفرینش و مسبب تزلزل جایگاه حقوقی فرد کلون شده دانسته و خواستار توقف این تحقیقات شدهاند. برخی دیگر، به ویژه فقهای شیعه با محوریت نظریات امام خمینی در زمینه فناوریهای محتمل تولید انسان آن را راهگشای افقهای نوینی نسبت به آینده دانستهاند. در این مقاله، ابتدا، دو شیوة متفاوت شبیه سازی انسانی و درمانی معرفی میشود و پس از ذکر تاریخچه، فواید و مضرات هر یک برشمرده شده و دیدگاه ادیان آسمانی در مورد آنها مطرح میشود. در نهایت نیز در تأیید انجام هر دو نوع شبیه سازی استدلال میشود.